Infuus inbrengen bij een kind

Een infuus is een dun rietje dat in een bloedvat is geplaatst. Dit zit vast met een pleister, vaak op de bovenkant van de hand of op de onderarm. Het is verbonden met een zakje met vloeistof. Via het slangetje van het infuus worden medicijnen of vocht toegediend. 

Als uw kind een infuus moet krijgen, dan wordt dit gedaan door de kinderarts of een verpleegkundige op de Kinderafdeling (B0).

Pijnstilling voor het inbrengen

Kinderen tot 1 jaar krijgen sucrose (suikerwater) als pijnstilling. Sucrose heeft bij kinderen onder de 18 maanden een pijnstillende werking bij kortdurende en pijnlijke handelingen zoals bloed afnemen en een infuus inbrengen.
Kinderen vanaf 1 jaar krijgen op twee plaatsen een verdovende zalf. Bij kinderen tussen 1 en 3 jaar is dit een koude zalf, waar een doorzichtige pleister overheen wordt geplakt. Bij kinderen vanaf 3 jaar is dit een kant-en-klare pleister, die warm wordt door de werking van de zalf. De pleisters worden meestal op de hand en aan de binnenkant van de elleboogplooi geplakt. 
Tijdens het inwerken van de zalf kan uw kind in de huiskamer van de Kinderafdeling wachten, waar het kan spelen.

Het infuus inbrengen

Als de zalf voldoende is ingewerkt, wordt het infuus ingebracht. Dit gebeurt op de onderzoekskamer van de Kinderafdeling. Voor het inbrengen kijkt de kinderarts of verpleegkundige wat de beste plaats is voor het infuus. Vervolgens krijgt uw kind een strakke band om de arm (een stuwband). De huid wordt met een naar alcohol ruikend gaasje gepoetst, waarna het infuus volgt. Door de zalf is het infuus inbrengen minder pijnlijk.

Na het inbrengen van het infuus

Als het infuus goed zit, wordt de naald verwijderd. Er blijft dan een dun plastic rietje achter in de hand of arm. Aan de buitenkant zitten twee dopjes, waardoor medicatie of vloeistof gegeven kan worden. Het infuus wordt stevig vastgeplakt. Om het buigen van de hand of arm te voorkomen, wordt deze op een steuntje gelegd en ingepakt met verband.